MIT'nin 1972 raporu 2020'de büyük bir medeniyet kırılması yaşanacağını söylüyor. MIT, dünyamızın 1972'den 2060'a kadar nasıl olacağını öğrenmek için bir dünya simülasyon modeli üretmişti. Bu model, KPMG analizi tarafından tekrar kullanıldı ve yeni sonuç korkutuyor.
1972'de Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nden (MIT) bir ekip, insanlığın çevresel ve toplumsal maliyetleri dikkate almadan ekonomik büyüme arayışının, 21. yüzyılın ortalarında toplumun çöküşüne yol açacağını öngördü. Yeni çalışma bunun bir gerçek olabileceğini ortaya koyuyor.
KPMG'de Sürdürülebilirlik ve Dinamik Sistem Analizi Lideri Gaya Herrington, MIT'nin iddialarını kanıtlama veya çürütme görevini üstlendi ve 1972'den bu yana dünyamızın nasıl ilerlediğini analiz eden bir simülasyon kullandı. Herrington; nüfus, endüstriyel üretim ve kalıcı kirlilik gibi 10 temel değişkene baktı ve iş zihniyetimizin önümüzdeki on yıl içinde ekonomik büyümede düşüşe yol açacağını belirledi.
Bununla birlikte veriler daha da kasvetli bir geleceği ortaya çıkardı: dünyamız 2040 yılına kadar toplumsal çöküş yaşayabilir. Toplam bir toplumsal çöküş; yaşam kalitesinde, gıda üretiminde, endüstriyel üretimde ve nihayetinde insan nüfusunda ani bir düşüş anlamına geliyor.
MIT'nin 1972 raporu: 2040'ta toplumsal çöküş yaşanacak
MIT, World1 adlı bir bilgisayar programını kullanarak tahminlerini yapmış ve 2060'ı simüle etmişti. 1972'deki bulgularda World1'i geliştiren MIT'den Jerry Foster, inovasyonunu dünyaya açıkladı ve bunu yapmak için MIT'nin araştırmalarını kullandı. Foster, nüfusun 1900'den diğer yüzyılın başına kadar nasıl arttığını gösterdi.
Çizgi alçaktan başlıyor ve 2000'den birkaç yıl sonra azalmaya başlayana kadar tırmanmaya devam ediyor. Kullandığı diğer bir örnek ise 1940'lara kadar hızla artan ve ardından 2020'ye kadar bir başka yükseliş gördüğünde azalan yaşam kalitesiydi. Bununla birlikte model aynı zamanda 2020'yi medeniyet için bir devrilme noktası olarak tanımladı.
Foster 1973'te verdiği demeçte, "2020 civarında, gezegenin durumu son derece kritik hale geliyor. Bu konuda hiçbir şey yapmazsak, yaşam kalitesi sıfıra iner" dedi.
Herrington da aynı modeli kullandı, ancak simülasyonun World3 adlı üçüncü versiyonu ve 10 temel değişkene baktı: nüfus, doğurganlık oranları, ölüm oranları, endüstriyel üretim, gıda üretimi, hizmetler, yenilenemeyen kaynaklar, kalıcı kirlilik, insan refahı, ve ekolojik ayak izi.
"Benzeri görülmemiş teknolojik gelişmeyi benimsemek bile, bu yüzyılda endüstriyel sermayede, tarımsal üretimde ve refah düzeylerinde kaçınılmaz düşüşlere yol açacak" dedi. 1972 simülasyonu toplumun sonunun geldiğini öne sürse de Herrington'ın çalışması, teknolojik ilerlemenin ve kamu hizmetlerine daha fazla yatırım yapmanın bizi çöküşten uzaklaştırabileceğini ekliyor.
YORUMLAR