ABD'de yürütülen son çalışmada, anne rahminden bebeğe plastik atık geçti. Sıçanlar üzerinde test edilen deneye göre, anneye verilen plastik parçacıkların sadece 24 saat içerisinde fetüste görülebildiği aktarıldı.
Araştırmalar, hamile sıçanların akciğerlerindeki küçük plastik parçacıkların, taşıdıkları fetüsün kalbine, beynine ve diğer organlarına hızla geçtiğini gösteriyor. Araştırma, canlı bir memelideki plasentanın bu tür parçacıkları engellemediğini gösteren ilk çalışma olmasıyla korkutuyor.
Araştırma, bilim adamlarının "büyük endişe kaynağı" olarak tanımladığı insan plasentasındaki küçük plastik parçacıkların açığa çıkmasını takip ediyor. Doğumdan sonra anneler tarafından bağışlanan insan plasentaları üzerine yapılan önceki laboratuvar araştırmaları da polistiren boncukların plasenta bariyerini geçebildiğini göstermişti.
Mikroplastik kirlilik, Everest Dağı'nın zirvesinden en derin okyanuslara kadar gezegenin her yerine ulaştı. İnsanların küçük parçacıkları yiyecek ve su yoluyla tüketip soludukları da zaten biliniyor.
Küçük plastik parçacıkların insan sağlığına etkisi henüz bilinmiyor. Ancak bilim adamları, plastikler uzun vadeli hasara neden olabilecek kimyasallar taşıyabildiğinden, özellikle fetüs ve bebeklerin gelişmesinde yaşanabilecek sorunun acil bir şekilde değerlendirilmesi gerektiğini söylüyor.
Anne rahminden fetüse plastik atık geçti
Sıçan çalışması Particle and Fiber Toxicology dergisinde yayınlandı ve nanopartiküllerin hayvanların akciğerlerine yerleştirilmesini içeriyordu. Araştırmacılar, anne sıçanın günlük olarak maruz kaldığı plastik atığın yüzde 60'ını akciğere yerleştirdiklerini söylüyor.
Rutgers Üniversitesi'nden sıçan araştırmalarına liderlik eden Prof. Phoebe Stapleton, kullanılan 20 nanometrelik atıkların polistirenden yapıldığını söyledi. Deney, annelerin maruz kalmasından yaklaşık 90 dakika sonra nanopartiküllerin plasentaya geçtiğini gösterdi.
Stapleton açıklamasında, "Plastik nanopartikülleri baktığımız her yerde maternal dokularda, plasentada ve fetal dokularda bulduk. Onları fetal kalp, beyin, akciğerler, karaciğer ve böbrekte keşfettik." dedi.
Plastik atıkların anneye verilmesinden yirmi dört saat sonra, fetüslerin ağırlığı kontrol hayvanlarına göre ortalama yüzde 7, plasenta ağırlıkları ise yüzde 8 daha düşüktü. Yani plastik partiküllerin kullanıldığı fetüslerde ağırlık kaybı görülmesi de mümkün.
Profesör, araştırmada kullanılan nanopartiküllerin insan plasentalarında bulunan mikroplastiklerden milyon kat daha küçük olduğunu ve bu nedenle şu anda insan çalışmalarında tanımlanmasının zor olduğunu aktardı.
Daha önceki araştırmalar, insanların kanında ve idrarında nanopartiküllerin bulunduğunu, hatta üç ay sonra bile atılmadığını göstermişti.
YORUMLAR